Met hulp van de tomtom reed ik een andere weg in dan ik zelf bedacht had. Ik kwam via de grondig veranderde Tractaatweg aan in Sint Jansteen. Op de deur zag ik dat ik de naam verkeerd had genoteerd. Dus meteen hersteld, want een naam verkeerd geschreven staat slordig.

Op tafel lag een stapel met informatie en een oorkonde van de Nederlandse Sint Gregoriusvereniging. Na wat bijgepraat te hebben en een lekker kopje koffie die zijn vrouw Thea had gemaakt, werden wij alleen gelaten voor het verdere gesprek.

Kun je wat vertellen over je afkomst?

‘We zijn van Brabantse afkomst. Mijn vader werkte als boekhouder bij de N.C.B. in Tilburg op de Spoorlaan. Ons gezin bestaat uit vijf kinderen, drie jongens en twee meisjes. Ik ben de tweede in rij. Moeders grootste zorg was het gezin. In 1951 kwam het gezin naar Zeeuws-Vlaanderen, van waaruit vader tijdens de lokale weekmarkten zitdagen hield in Oostburg en IJzendijke, hij werd “missionerend” uitgezonden om de boeren in Zeeuws-Vlaanderen wegwijs te maken in boekhouden. Het was altijd hard werken voor hen. Ik mocht vaak met vader mee en kon dan lekker ravotten op de boerderij. Heerlijk was het voor een stadskind. Na 1,5 jaar op Stoppeldijk in een huiskamerkantoor gestart te zijn, verhuisde het gezin naar Hulst. Daar werd het definitieve bijkantoor van de N.C.B. gevestigd.’

‘Op de lagere school in Hulst kwam ik bij het schoolkoor van broeder Leander, een echter zangpater. We studeerden onder meer. een operette in, “de parels van de koning” en zongen ook in de Basiliek van Hulst. Een tweetal keren mochten we met het knapenkoor meezingen in de broemde Mattheüs Passion en dat was een ware beleving. Na de lagere school heb ik het Gymnasium B doorlopen en toen moest ik in militaire dienst. Na de militaire dienst ben ik in Den Haag bij het C.B.S. gaan werken en kreeg ik de leiding over het op dat moment actuele “Influenza-project” Na 1 jaar riep het Zeeuws-Vlaamse land mij terug en ben ik gaan werken bij de gemeente Hulst op de afdeling Financiën. Tot mijn 57^ste heb ik daar als fiscalist gewerkt en ben toen met pensioen gegaan. Ik kreeg een zee van tijd, maar al gauw was die weer ingevuld door vrijwilligerswerk.’

‘In 1970 zijn we getrouwd en in Sint Jansteen komen wonen. We hebben één zoon en twee kleinkinderen. Het eerste wat op mijn pad kwam, was de jagersorganisatie, waarbij ik op diverse niveaus bestuursfuncties heb gehad, en zo kwam er al gauw meer bij. Zo zat ik in het I.P.V.-bestuur van 2008 tot 2011, als Clustervertegenwoordiger in de cluster-zuid (parochies Sint Jansteen, Heikant en Koewacht) en wel tot de vorming van de nieuwe parochie H. Maria Sterre der Zee. Daarnaast was ik voorzitter van de Caritas werkgroep en na de samenvoeging van de parochies ben ik voorzitter van de diaconale werkgroep St. Jansteen/Heikant geworden’

Hoe ben je met kerkmuziek begonnen?

‘Ik zong, zoals ik al zei, met het knapenkoor al in de kerk en we traden daarnaast onder meer op in Antwerpen en Brussel. Dat maakte diepe indruk op me. Ook mijn broer zat in het koor, maar hij moest stoppen, omdat hij kennelijk niet zo’n goede stem had. Op het Jansenius Lyceum zat ik in het schoolkoor en was daar tweede tenor. Daarna heb ik ook nog twee jaar in het Hulster gemengd koor/basiliekkoor bij Jo Ivens gezongen als eerste tenor. We zongen daar elke week de Hoogmis. Tweemaal hebben we ook meegezongen bij het jaarlijkse evenement Grand gala du disque in Amsterdam, waarvan eenmaal met Vera Lynn.’

‘Terug uit militaire dienst heb ik lange tijd niet in koorverband gezongen. De diensttijd en daarna volgende studies lieten dit niet toe. Op een gegeven moment wist de secretaris van het Sint Gregoriuskoor St. Jansteen me te strikken voor het Gregoriaans koor in Sint Jansteen. Daar zing ik nu sedert 1989 nog steeds met veel plezier. Toen de penningmeester op leeftijd geraakte, nam ik ook deze taak in 2001 op me. Het Gregoriaans ligt, met name dank zij mijn klassieke opleiding, erg dicht bij me. In 2014 bestond het koor 70 jaar. In de kerk van de H. Johannes de Doper en in de kapel van Onze Lieve Vrouw ter Eecken te Kapellebrug werd dit uitgebreid gevierd.’

‘Deze kapel heeft trouwens toch mijn speciale aandacht. In 2006 nam ik het initiatief om de verwaarloosde klok van de kapel te vernieuwen. Op 2 mei 2006 werd deze geïnstalleerd en tijdens een druk bezochte eucharistieviering plechtig ingezegend door pater Joop Reurs. Bij die gelegenheid werd de nieuwe broederschap “Vrienden van de Kapel van O.L. Vrouw ter Eecken” opgericht, die op het ogenblijk ruim 100 vrienden telt. Voor een jaarlijkse bijdrage van € 20,00 kun je al vriend worden en krijg je elk kwartaal een zogenaamde “Vriendenbrief”, die ik zelf helemaal verzorg en waarin allerlei wetenswaardigheden van de kapel zijn opgenomen. 

Paul, hartelijk dank voor het leuke gesprek.