Abonneer je nu voor nieuwe artikelen op deze website!
In deze rubriek laten wij u kennis maken met mensen zoals u en ik die zich in Zeeuws-Vlaanderen inzetten voor muziek en liturgie. In deze aflevering neemt zuster Wivina, u mee naar Graauw. Zij en u als lezer, bent te gast bij ……. Theo D’haens.
Mijn aandacht werd getrokken door de kerk, die recht voor de weg staat, zodat ik niet tot me door liet dringen wat de tomtom zei. Ik moest linksaf en zocht eigenlijk een weg rechts, maar dit was er niet. Dus met een omweg kwam ik uiteindelijk aan op het goede adres in Graauw. Opvallend is dat er op een grasveld zomaar vier gele banken staan. Een welkom in het dorp? Alleen er was een afrastering. Natuurlijk wilde ik er meer van weten. Op deze plaats stonden woningen, die zijn afgebroken. Het plan was nieuwbouw maar de crisis werd spelbreker. Het is de bedoeling dat het een beeldentuin wordt.
Na een lekkere kop koffie was het tijd om kennis te maken. Ik voelde me er meteen thuis. Echtgenote Ria blijkt in Etten op kostschool te hebben gezeten, dat was voor mij dan weer een thuis komen in het verleden. Theo zegt: “kostschool ben ik mooi ontlopen’.
Theo vertel eens wat over jezelf.
“Ik ben in Zandberg op een kleine boerderij geboren. We waren thuis met 13 kinderen, 10 jongens en 3 meisjes. We gingen in Graauw naar de lagere school. De bevolking hier was heel betrokken bij het verenigingsleven. De andere kernen waren echt anders. Mijn vrouw komt van Clinge. Na de HBS in Hulst ben ik verder gaan studeren in Oudenbosch. Niet op kostschool maar op kamers. Ik was fan van NAC Breda en op zondag ging ik met mijn broer altijd naar de wedstrijden. Tijdens mijn studie in Oudenbosch was ik lid van het West Brabants Jongerenkoor. In de basiliek van de H.H. Agatha en Barbara heb ik Gregoriaans leren zingen.”
“In 1964 ben ik beginnen werken op de lagere school hier in Graauw. Ook mijn vrouw was werkzaam in het onderwijs, zo heb ik haar leren kennen. In 1975 heb ik zelf ons huis gebouwd, al werkend zong ik veel. Tijdens de bouwperiode gingen we in Clinge naar de kerk, pastoor van der Heyden dacht dat we bij zijn parochie hoorden. Nadat ons huis klaar was zijn we hier komen wonen en gingen dan ook hier weer naar de kerk. Hier ben ik dan lid geworden van het mannenkoor. Later gingen dan de twee koren samen in het Gemengd Koor. We hebben nu nog 10 leden, 3 mannen en 7 vrouwen en we hebben ook een gastzanger. Naast het zingen in het koor doet ik nog allerhande klusjes, bijvoorbeeld het maken van de programma’s en wat verder nog nodig is. Ik zing ook in het koor van de Blauwe Hoeve. We verzorgen daar de uitvaarten. Het zingen heb ik van thuis uit meegekregen. Mijn broers en zussen zongen best veel thuis.”
“Dat onze kerk moet sluiten is jammer, maar wel te begrijpen. De kerk heeft mooi beschilderde muren, gedaan door een Belgische vluchteling (Eerste Wereldoorlog) die van huis uit circusdecors schilderde. Helaas is het schilderwerk in een heel slechte staat.”
Theo en Ria bedankt voor het gezellige vertoeven in Graauw.
Reacties