Abonneer je nu voor nieuwe artikelen op deze website!
In deze nieuwe rubriek laten wij u kennis maken met mensen zoals u en ik die zich in Zeeuws-Vlaanderen inzetten voor muziek en liturgie. In deze eerste aflevering neemt zuster Wivina u mee
naar Sas van Gent, zij en u als lezer bent te gast in huize Janssens.
Als kind werd Adelin afgewezen om lid te worden van het kinderkoor in zijn geboorteplaats Westdorpe. Maar het liep toch allemaal wat anders. Als 23-jarige werd hij lid van het Westdorps Mannenkoor. Van toen af heeft hij zijn tenorstem mogen laten horen. In de liturgie werd toen alleen nog maar Gregoriaans gezongen. Vrouwen mochten in die tijd nog niet veel doen, zeker niet in de kerk. Toen de toenmalige dirigent stopte, hij was tegen de 80 jaar, heeft Adelin het dirigeren overgenomen. Hij zegt: “Als je tot vier kunt tellen, dan kun je dirigeren!” Nu dat is niet voor iedereen, het vraagt meer inspanning. Door zelfstudie en andere dirigenten te observeren lukte het Adelin. Voor Gregoriaans heeft Adelin een cursus gevolgd bij Wim Bartz uit Sint-Jansteen. Dit was toentertijd een bekend musicus. Adelin was een zeer gedreven man in de muziek, hij hield er van. Evenals zijn twee zussen, zij waren ook lang lid van een zangkoor. Naast zijn werk als elektricien op de glasfabriek in Sas van Gent had hij de leiding over twee zangkoren. Dit hield in: twee avonden in de week repetitie en de zaterdagavond met het dameskoor en de zondagmorgen met het herenkoor de viering verzorgen. Om dit vele jaren te doen moet je wel van muziek houden en de thuisbasis moet er mee eens zijn.
Adelin heeft de ervaring dat er bij koren een tegenzin is om psalmen te zingen.
“Men vindt dat protestants. Ze hebben het helemaal mis! Van oudsher waren het joodse gebeden en liederen. Men zong ze vroeger in het Gregoriaans. Het breviergebed in de kloosters en van de priesters bestond uit véél psalmen. De psalm is een onderdeel van de liturgie en moeten dus zoveel mogelijk gezongen worden.” Lukte het Adelin niet om met het koor in een kort tijdsbestek de psalm te leren, dan zong hijzelf de verzen en het koor de antifoon, die te vergelijken is met een refrein in een gezang.
Voor zijn werk moest Adelin naar Sas van Gent verhuizen. De twee koren gingen later samen in het Parochieël Gemengd koor. Met het ontstaan van de Elisabethparochie is de naam veranderd in het Cuyperskerkkoor.
Muziek hoort bij Adelin zijn leven en hij heeft altijd met plezier voor “zijn” koren gestaan. Aangekomen op de leeftijd van 79 jaar heeft hij beslist om die taak over te dragen aan een jonger persoon. Maar opvolgers vinden is niet eenvoudig. Veel koren kunnen daarover meepraten. Ten eerste omdat er niet veel kerkmusici zijn en ten tweede omdat de parochies het geld niet hebben om iemand te kunnen aanstellen. Hij/zij moet er wel zijn boterham mee verdienen. Een opvolger is gevonden in de voor velen toch wel bekende Jan-Pieter van Driel. Hij is de nieuwe dirigent en tevens organist. Bij zijn afscheid is Adelin tot erelid van het koor benoemd. Kort na zijn afscheid heeft Adelin nog een paar keer gedirigeerd, maar nu heeft hij er volledig afstand van genomen. Hij is nu toehoorder worden. Naast de liefde voor zijn koren, houdt Adelin van concerten en de Franse zender Mezzo is zijn geliefd programma. Van die dingen wil hij nog lang kunnen genieten.
Reacties