Op een zonnig middag in februari kom ik aan in een vertrouwd gebied. Ik heb in de jaren 60 van vorige eeuw vakantiewerk mogen doen in het oude Van Eeghenhuis in Aardenburg. Dat was heel mooi om te doen. Na vele jaren sta ik dan binnen bij mijn vroegere buren uit Rilland. Ook zij waren werkzaam in het verpleeghuis. Dus genoeg stof om even bij te praten.

George, vertel eens wat over je leven!

“Ik ben 65 jaar geleden geboren in Sas van Gent, in een gezin met vier kinderen, twee broers en één zus. De lagere school heb ik in Sas van Gent gedaan en ben daarna naar de Lagere Technische School in Terneuzen gegaan. Ik heb mijn schilder diploma gehaald maar heb er verder niets mee gedaan. Ik ben namelijk op de afdeling sterilisatie van het ziekenhuis in Sluiskil gaan werken. Daarna heb ik de opleiding ziekenverzorging gedaan in de Blauwe Hoeve in Hulst. En toen kwam de militaire dienst op mijn pad.”

“In 1972 ben ik in het Psychiatrisch Ziekenhuis in Den Bosch aan de slag gegaan. Twee jaar later, in 1974, ben ik getrouwd met Rieneke die uit Breskens afkomstig is. Later zijn we dan verhuisd naar Rilland. Daar ging ik werken in het verpleeghuis en woonden we in de Stellestraat, naast zuster Wivina. Enkele jaren later ging ik werken en wonen in de ‘Vliedberg’. Het was een klein bejaardenhuis. Rieneke vond werk in het verpleeghuis. Wij kregen drie kinderen, twee jongens en een meisje. Onze dochter is geboren in het bejaardenhuis, wat niet veel mensen kunnen zeggen. Er zijn ondertussen ook al drie kleinkinderen waar we geregeld voor oppassen en waar we ook van genieten. Sinds 1989 heb ik als teamleider gewerkt in Rozenoord in Sluis, waar ik op mijn vijftigste de opleiding tot verpleegkundige heb gedaan en weer later in de verpleegkundige pool in het verpleeghuis de Stelle in Oostburg heb gewerkt.”

Je bent heel kerkelijk betrokken, hoe is dat begonnen?

“Sinds begin de jaren 90 ben ik actief als koorlid. Het is een feest om te zingen in het Jongerenkoor. Het is een hechte club van jong tot oud. Ja, en dan wordt je gevraagd om lector te worden, en ook dat beviel me goed. Van het een kwam het ander, van lector, lid geworden van de liturgiegroep en zo ga ik dan ook geregeld voor in woord- en communievieringen, ben koster geworden en assisteer bij uitvaarten in onze kerk. We kunnen trots zijn op onze groep vrijwilligers. Dan ga je met pensioen en kwamen er weer andere dingen op mijn pad. Zo ben ik in dienst bij een uitvaartondernemer net over de grens. Ook overledenen hebben zorg en aandacht nodig.”

“Zo ben ik dus breed inzetbaar in het kerken- en parochiewerk. Maar ik neem ook tijd voor mezelf. We houden ervan om mooie verre reizen te maken. Daarnaast lees en puzzel ik veel met plezier. We wandelen erg veel en bij goed weer mogen we graag wat kilometers fietsen, nog steeds zonder ondersteuning."

George en Rieneke bedankt voor de leuke ontmoeting.