Piet van der Aart heeft een druk en interessant leven geleid. Hij werd geboren in Lisse (1942) en deed op 20-jarige leeftijd zijn religieuze professie in de congregatie van de Maristen. In 1968 ontving hij de priesterwijding. Na zijn theologiestudie wilde hij muziek gaan studeren, maar de congregatie koos voor biologie en zo studeerde hij af in de plantkunde. Pater Piet hield van de natuur en deelde graag zijn kennis; beide kon hij inzetten tijdens zijn verblijf in Nieuw-Zeeland waar hij les gaf aan de middelbare school van de Maristen. Terug in Nederland werd hij pastoor in Enschede tot hij werd uitgezonden naar Sao Paulo in Brazilië, waar hij als pastor werkte in een favela en als docent aan de universiteit. In de zomermaanden bedong hij tijd om Amerikaanse studenten in te leiden in de tropische regenwouden. Over al die uiteenlopende ervaringen kon hij boeiend vertellen, begeleid door zijn schallende lach.

Terug in Nederland werkte hij in Weurt en werd vervolgens pastoor in Wolder (Maastricht). Toen zijn gezondheid achteruit ging moest hij noodgedwongen stoppen met zijn werk als pastor en verhuisde hij naar Hulst, waar hij ging wonen bij zijn Broeders, de Paters Maristen. In Hulst kon hij zich wijden aan zijn grote liefde: het componeren van liederen ter ere Gods. In deze periode leerde ik pater Piet kennen.

Over zijn ziekte sprak hij niet zoveel, hij klaagde er in ieder geval nooit over. Elke dag die hem nog gegund was, besteedde hij aan het componeren als dank aan en ter ere van God. Zo schreef hij op goede dagen soms wel twee tot drie werken. Hij ging daarbij zeer gestructureerd te werk en vertrok altijd vanuit de tekst. Veel teksten schreef hij zelf (prachtige gedichten etc.) en zette deze vervolgens op muziek.

Pater Piet beheerste de materie; hij hield zich aan alle muzikale en compositorische regels en was daarbij zeer perfectionistisch. Door zijn grote werklust en gedrevenheid heeft hij in vier jaar tijd een enorm oeuvre bij elkaar geschreven, met werken voor koor en orgel (eenstemmig, meerstemmig en afwisselend); daarnaast ook nieuwe zettingen en orgelbegeleidingen bij vrijwel alle Nederlandse liederen, hymnen, psalmen en gregoriaanse gezangen.

Als je bedenkt dat hij doof was aan één oor, besef je nog meer wat een muzikale gave en scheppende kracht pater Piet had. Hij heeft al zijn muziek zelf gebundeld, in negen dikke banden (daarnaast ook in pdf-bestanden). Pater Piet heeft muziek nagelaten voor alle zon- en feestdagen van elk kerkelijk jaar. Complete liturgie dus, die hij in aparte bundels nog koppelde aan zelf geschreven preken uit zijn werkzame periode als priester.

Bij een eerste indexering van zijn werk kom ik tot een totaal van 1746 werken. Daarvan is ongeveer de helft van eigen hand en de rest bewerkingen, zettingen of orgelbegeleidingen bij bestaande liederen. Daarbij gaat het niet om doorsnee muziek, maar om muziek waar grote kwaliteit en inspiratie van uit gaat. Pater Piet ging te werk zoals vele componisten dat doen: met een duidelijke structuur, vertrekkend vanuit de tekst en met zorgvuldig gekozen toonaarden.

Zijn tiende band met composities blijft onvoltooid. Ik heb het voornemen om zijn werk openbaar te maken en te verspreiden. Momenteel is zijn muziek al onder de aandacht gebracht in de bisdommen Breda, Roermond en Rotterdam. Het is mijn wens dat zijn werk op allerlei plekken gezongen gaat worden. Te beginnen op de Contactdag van 2017, waar u voor het eerst kennis kunt maken met zijn muziek. Hieronder een fragment van zijn ‘Lux aeterna’, een werk dat hij schreef voor zijn overleden nichtje.

Op de pastorie van Hulst zal een plek worden ingericht waar de liturgische bundels (muziek en preken) van pater Piet komen te staan.

Ik dank pater Piet voor alle prachtige muziek die hij heeft nagelaten en hoop dat zijn werk de aandacht krijgt die het verdient.